Hoşumuza gitmeyen bir hadise ile karşılaştığımızda ve meseleyi çözemediğimizde ne yapmamız lazım? Bir örnek üzerinden düşünelim.
Daha önce gitmediğimiz bir yere gittiğimizi düşünelim ve varsayalım ki bir yerde takıldık, dönüp dolaşıp aynı yere geri dönüyoruz. Ne yaparız? Yapılacak şey, bir adım geri atıp haritayı çıkarmak, nereden yola çıktığımızı, nerelerden geçtiğimizi ve şu anda nerede olduğumuzu belirlemek ve de bundan sonra hangi yönde nereye gitmemiz gerektiğini bu bilgiler ışığında belirlemektir.
Aynen onun gibi, çözemediğimiz mesele karşısında önce kendi konumumuzu belirlememiz lazım. Varlığımızı sorgulamamız ve varlık tariflerimizi (neyim, nereden geldim, nereye gidiyorum) hatırlamamız ve bu tarifleri yenilememiz lazım. Yani, ilk bakışta çözemediğimiz bu meselenin tanımlarımızı hatırlamamız ve yenilememiz için bir fırsat olmak üzere önümüze koyulduğunu görmemiz lazım. Tariflerimize dönmediğimiz sürece meselelerimiz çözümsüz kalmaya mahkumdur.
Zafer Bey,Çok güzel bir noktaya parmak basmışsınız. İnsanın kendi konumunu belirlemesi de başlı başına büyük bir olay. Şimdilerde buna ”fabrika ayarlarına geri dönmek” diyorlar. Ne kadar doğru bilemiyorum. Konu üzerine yoğunlaşmak, çaba sarfetmek gerekiyor. Pergelin sabit durması gereken ucu, esen anlık parazitlerden etkilenerek farkında olmadan kayıyor. Şu anda kendi konumumu, ”tamam şimdi belirledim” desem dahi kaymaları, vicdanıma verdiği rahatsızlıktan dolayı farkedebiliyorum.
Yorumunuz icin tesekkurler. Pergel metaforunu varolussal tanimlarimiz icin kullanmissiniz. Gayet guzel. O halde bu metafor uzerinden bir soru sorayim. Pergelin sivri ucu sabit kalmali diye mi mucadele vermeliyiz, yoksa insaniyetimiz geregi yasadigimiz hadiseler ve problemler uzerinden pergelin ucunu olmasi gereken yere biraz daha yaklastirma pozisyonunda mıyız?
Pergelin sabit ucu, olması
gereken yerlerde olmadığı zaman çizdiğim zikzaklar, çelişkili ve sıkıntılı bir
hayatımın göstergesi oluyor. Vicdanımı susturmayı ve insani duygularımı
saptırmayı adet haline getirmişsem, pergelimin sivri ucunun nefis ekseninde
dolaştığının da pek farkında olmayabilirim. Pergelin ucu sabit kalması için
gerekli eğitimi (ene ve zerre risalesi kaynak referans) aldıktan sonra,
pergelin ucunu, olması gereken yere biraz daha yaklaştırma pozisyonunu
alabiliriz. Sanki önceliği, fabrika ayarlarını tazeleme eğitiminde görüyorum.
Aksi halde neyi referans alarak kendi pozisyonumuzu belirleyeceğiz? Fabrika
ayarlarımızı canlı tutmazsak, ”insaniyetimiz gereği yaşadığımız hadiseler ve
problemler üzerinden pergelin ucunu olması gereken yere biraz daha
yaklaştırma” da sorunlar veya riskler yaşayabiliriz: Başta nefsimizin hoşuna gitmesi,
herkes gibi kalabalığa uymak, tiryakilik gafleti gibi sorunlar. Düşündürmeğe
vesile olduğunuz için teşekkür ediyorum.
“insaniyetimiz geregi yasadigimiz hadiseler ve problemler uzerinden pergelin ucunu olmasi gereken yere biraz daha yaklastirma pozisyonunda mıyız?”Maşallah…